Jaka ładna!

Olinda, 15 III
Tutejsi „naganiacze” są bardzo napastliwi i chamscy. Nie znają się „na rzeczy”.
Szukałem tańszego locum jak w La Serena. Co za zbieg skojarzeń. Olinda bywa przedstawiana jako „Oh Linda”, czyli „jaka ładna”.
Ponieważ zbliżało się niedzielne południe, postanowiłem pójść najpierw do kościoła, z całym bagażem. Dzwonili na São Bento. Ponieważ na Benedyktynów „można liczyć” skierowałem tam kroki. Zagadnięty porządkowy (niestety ciemny) potwierdził, że Msza będzie o 12. Była to jednak tylko liturgia godzin (sexta?). Tak więc skazany jestem na wieczorną Mszę, bo po 12 w Brazylii nic się nie odprawia. I tak dobrze, bo np. W południowych Indiach o 7 rano jest już po wszystkich Mszach.
... Dałem się „nagonić” za drobny napiwek do pousady na „tylnej” uliczce. Stargowałem na 25R$ i mieszkam sam w 3-osob. Pokoju z łazienką i śniadaniem. Jest tu też coś w rodzaju basenu, lecz pustego. Gospodyni oferuje mi też obiady za 5R$, co jest dobrą ceną, zważywszy na kopiaste, ponad moją pojemność porcje, i że dobrze gotuje. Umie „obchodzić” się z czosnkiem, a curry to jej ulubione danie. Jest bardzo komunikatywna. Mówi do mnie wyraźnie i powoli, a jak nie rozumiem, to „wysila się” na hiszpańszczyznę, a nawet słowa angielskie. Opowiedziała mi już o wszystkich swoich 3 synach i czwórce wnuków, a nie wygląda staro. Tu szybciej „się zaczyna”.
...
Po obiedzie wybrałem się na plażę (korzystając z okazji, że mogłem bezpiecznie zostawić wszystkie „kosztowności”). Upał był rekordowy. Po ulicach biegały tylko scynki. Nawet Murzyni się pocili!
Plaż w centrum Olindy właściwie nie ma, mimo że są wyrysowane na mapach. Ot 3 piaszczyste łachy, widoczne tylko przy odpływie i oddzielone od oceanu falochronami ze zwałów kamieni. Są potwornie zaśmiecone. Miejscowi ujeżdżają tam konno i pławią konie. Woda jest gorąca jak rosół z pietruszką (z końskiego łajna). Na lepsze plaże trzeba by się wybrać dalej na północ, albo w kierunku Recife, wyglądającego stąd jak nastroszony jeż z kolcami z wieżowców.
... Wykąpałem się w oceanie i wracałem do pousady w samych kąpielówkach, coby wyrównać kontrasty opalenizny. Wyglądam bowiem, jak miś panda, albo raczej bałwan śniegowy z poprzyczepianymi kończynami Brazyla...
... ok. 16. Do gospodyni przyszli przyjaciele i dzieci z wnukami. Już się rozkręca impreza w rytmach disco. Przedtem gospodyni słuchała b. głośno brazylskich, rzewnych piosenkarzy z lat 70-ych zesłego wieku, których, jak wyznała, lubi najbardziej. Szkoda, że nie ma córek ;-), bo naprawdę dobrze gotuje...
... Mszę św. „znalazłem” u św. Piotra o 17:30. Ksiądz też cały czas nie puszczał mikrofonu, poza ogłoszeniami. W asyście same baby. Czy tutejsze chłopy nie nadają się już do niczego?
O, przepraszam! Był jeden – tłumacz migowy, tłumaczący Mszę dla głuchych. Tłumaczył wszystko. Parsknąłem niestosownie śmiechem, kiedy „migał” tekst pieśni, bo przypomniał mi się kawał o barze dla głuchoniemych.
Czy to nie zbytek politycznej poprawności? Przecież mają wszystko wydrukowane w coniedzielnym biuletynie.
...
Przed katedrą coniedzielny (jak mi powiedziano) festiwal. Rzędami stoją stragany barowe, z żarciem i piciem. Wszyscy mają dokładnie to samo i w tych samych cenach, jakby pracowali dla jednej firmy. A może tak jest?
Pamiątki i rękodzieło w niezgorszym wyborze niż w Salwadorze (co za poeta ze mnie!), a nawet inne i lepsze.
... Spróbowałem ichszego drinka. Słodkie paskudztwo. Drugiego poprosiłem o wódkę z tonikiem.
Nie mają toniku.
No to ze sodą.
Nie ma sody.
Wziąłem z tym co mieli: z limonką i lodem. Barman był „kumaty”. Ucięliśmy sobie miłą pogawędkę używając słów z 3 (ja nawet z 4) języków i szło się dobrze porozumieć. Niestety przyłączył się Brazyl nieźle już „skaleczony”. Zaczął „kierować” rozmowę na czeskie filmy porno. Barman rozumiał dobrze niestosowność takich tematów i tłumaczył tamtemu, że gdzie Polska, a gdie Czechy. Ale tamten był pijany w 3D. Gadał jak to lubi porno i jak w Brazylii uważają JPII za „santo subito” i że on się do niego modli (ciekawe czy przed filmem, czy po?)... Widząc, że rozmowa zmierza do nikąd, pożegnałem grzecznie towarzystwo. Odchodząc, słyszałem jeszcze jak barman opierdalał tego pijanego Brazyla po portugalsku, już bez ogródek...
... 20:40 A od katedry dobiegają coraz większe hałasy...
... 16 III 5:30
W nocy padał deszcz. Te dachy z dachówek nie są zbyt szczelne :-) ...
Wyskoczyłem raniutko zwiedzić miasto przed upałem. Było pochmurno i co chwila kropiło, miejscami bardzo mocno. „Stara” Olinda, to mała dziura, jak Mariana. Chciałem ją porównać do krzyżówki Porto Seguro z Ouro Preto, ale Mariana jest stosowniejsza. Tyle, że bez górskiego klimatu. I jest stolicą bikupią, jako starsza od Recife, dla którego jest praktycznie przedmieściem. Kamieniczki pochodzą z przełomu XIX i XXw.,tylko kościoły są starsze, co jest chyba „normalką” w Brazylii.
Uwaga! Bije rekord Ouro Preto. Kościołów jest tu 22!
Rano przechodziłem koło katedry. Śmieciarze przebierali te resztki, których deszcz nie spłukał na dół. Na murku siedział jakiś młody Brazyl.
- „Co już od 6 rano?” Pomyślałem.
Ale nie. On nie wysiadywał murka, tylko wyprowadzał ptaszka na spacer.
Nie! To nie tak, jak myślicie zbereźnicy! ;-)
Wstał z murka, zdjął klatkę z gałęzi, poszedł do innego drzewa i znów ją powiesił. On naprawdę wyprowadził ptaszka na spacer! Kiedy wracałem spod innego kościoła, był już w innym miejscu i wieszał klatkę pod straganem, bo deszcz wzbierał
Do 10 obszedłem połowę z kościołów Olindy i dałem sobe spokuj. Wróciłem na dobre śniadanko do mojej gospodyni. Udostępniła mi nawet Internet, który należy w Olindzie do rzadkości (od Ilheus coraz go „mniej” i coraz droższy).
Żyć nie umierać. Może lepiej tutaj polażować niż szukać wydm w Atins?
Niestety mam już kupiony bilet na dziś. Poza tym ten tygodniowy poślizg... Jeśli mam wrócić na Wielkanoc z Kolumbii, to muszę się streszczać! A Ekwador?...
Ver.1.0

Zdjęcia (15)

Komentarze (0)